Επιτέλους έφτασα στην ενότητα δραματοποίησης μύθων και παραμυθιών. Είναι η αγαπημένη μου φάση των μαθημάτων, αφενός επειδή μου αρέσουν πολύ τα παραμύθια και οι μύθοι, αφετέρου επειδή εμπλέκομαι κι εγώ ακόμη πιο δημιουργικά στο μάθημα μέσω της τεχνικής "δάσκαλος σε ρόλο".
Προσωπικά, η ύπαρξη σκηνικών αντικειμένων κατά τη δραματοποίηση ανεβάζει πολλά επίπεδα το μάθημα. Αρχικά να ξεκαθαρίσω πως μιλώντας για σκηνικά αντικείμενα, δεν εννοώ να φτάσουμε σε επίπεδα σκηνογραφίας θεατρικής παράστασης. Αυτό θα ήταν υπερβολικό. Ωστόσο η αξιοποίηση καθημερινών αντικειμένων που όλοι έχουμε στο σπίτι είναι κάτι εφικτό για να γίνει στην τάξη. Τι κερδίζουμε με την ύπαρξη σκηνικών αντικειμένων; Αρχικά ενισχύουμε τη θεατρική σύμβαση. Δημιουργούμε ένα μικρό "θεατρικό" κόσμο μέσα στη σχολική τάξη. Πράγμα που σε συνδυασμό με τις υποκριτικές ικανότητες του εκπαιδευτικού ενισχύουν τη θεατρική ψευδαίσθηση. Παράλληλα κεντρίζουμε το ενδιαφέρον του μαθητή. Αναρωτιέται πως θα αξιοποιηθούν όλα αυτά τα πράγματα. Θέλει το ίδιο να τα επεξεργαστεί, να μπει σε ρόλο. Ακόμη και οι μαθητές που ίσως ντρέπονται λίγο, με τη χρήση ενός αντικειμένου μπαίνουν αβίαστα, πιο ομαλά σε ρόλο. Ενισχύουμε την έννοια της θεατρικής σύμβασης. Σίγουρα βλέποντας ένα μπλε ύφασμα με ψάρια δε θα πιστέψει πως πρόκειται για μία αληθινή θάλασσα, αλλά θα δεχθεί τη "συμφωνία" πως για την ώρα που βρισκόμαστε στην αίθουσα το ύφασμα για εμάς θα συμβολίζει τη θάλασσα. Ας μη ξεχνάμε πως το παιδί από τη φύση του μέσα από τα συμβολικά παιχνίδια αφομοιώνει τον εξωτερικό κόσμο σύμφωνα με τις δικές του ανάγκες. Φέρνει την πραγματικότητα στα μέτρα του. Ας δούμε λοιπόν τι έκανα την εβδομάδα που μας πέρασε. Με τις ομάδες μου ασχοληθήκαμε με τη δραματοποίηση του μύθου "Ο φτωχός ψαράς". Ήθελα λοιπόν να ενισχύσω την τεχνική "δάσκαλος σε ρόλο" με κάποια σκηνικά αντικείμενα. Πήρα λοιπόν ένα μπλε ύφασμα για θάλασσα, έκοψα μερικά ψαράκια από χαρτόνι και πήρα ένα παλιό selfie stick στο οποίο τοποθέτησα σπάγκο και το έκανα καλάμι ψαρέματος. Φτιάχνοντας αυτή τη θάλασσα και με μουσική υπόκρουση μπήκα μέσα στην τάξη σε ρόλο ψαρά με το αυτοσχέδιο καλάμι μου και ξεκίνησα την αφήγηση της ιστορίας μου. Κάθε φορά που άλλαζα ρόλο με κάποιο παιδί του έδινα το καλάμι. Όλοι μπήκαν σε ρόλο και το αποτέλεσμα μου απέδειξε για άλλη μια φορά πως τα παιδιά μπορούν να "μπουν" σε μία συνθήκη χωρίς να έχουν μπροστά τους κάποιο επαγγελματικό σκηνικό. Αλήθεια εσείς τι χρησιμοποιείτε για να δημιουργήσετε ένα δραματικό περιβάλλον;
0 Comments
Leave a Reply. |
Αρχεία
September 2023
Κατηγορίες
All
|